-
1 cast
[kɑːst] 1. pt, pp cast, vtshadow, glance, spell, aspersions rzucać (rzucić perf); net, fishing-line zarzucać (zarzucić perf); skin zrzucać (zrzucić perf); metal odlewać (odlać perf); vote oddawać (oddać perf); ( THEAT)to cast sb as Hamlet — obsadzać (obsadzić perf) kogoś w roli Hamleta
Phrasal Verbs:- cast off- cast on2. vizarzucać (zarzucić perf) wędkę3. n ( THEAT)obsada f; ( mould) odlew m; (also: plaster cast) gips mto cast doubt on sth — podawać (podać perf) coś w wątpliwość
* * *past tense, past participle; see cast -
2 accuse
[ə'kjuːz]vtto accuse sb of — crime oskarżać (oskarżyć perf) kogoś o +acc; incompetence zarzucać (zarzucić perf) komuś +acc
* * *[ə'kju:z]((with of) to charge (someone) with having done something wrong: They accused him of stealing the car.) oskarżać- the accused -
3 ditch
[dɪtʃ] 1. n( at roadside) rów m; ( irrigation ditch) kanał m2. vt ( inf)* * *[di ] 1. noun(a long narrow hollow dug in the ground especially one to drain water from a field, road etc: He climbed over the fence and fell into a ditch.) rów, kanał2. verb(to get rid of: The stolen car had been ditched by the thieves several miles away.) porzucić -
4 reproach
[rɪ'prəutʃ] 1. nwyrzut m2. vtto reproach sb with sth — zarzucać (zarzucić perf) komuś coś
* * *[rə'prəu ] 1. verb(to rebuke or blame but usually with a feeling of sadness and disappointment rather than anger: She reproached me for not telling her about my money troubles; There is no need to reproach yourself - you did the best you could.) robić wyrzuty2. noun((an) act of reproaching: a look of reproach; He didn't deserve that reproach from you.) wyrzut- reproachfully -
5 saturate
['sætʃəreɪt]vtto saturate (with) — nasycać (nasycić perf) ( +instr); ( fig) zarzucać (zarzucić perf) or zasypywać (zasypać perf) ( +instr)
his shirt was saturated with blood/sweat — koszulę miał przesiąkniętą krwią/potem
* * *['sæ əreit]1) (to make very wet: Saturate the earth round the plants.) nasycać2) (to fill completely: The market has been saturated with paintings like that.) zapełnić• -
6 taunt
[tɔːnt] 1. ndrwina f2. vtszydzić or drwić z +gento taunt sb with cowardice — zarzucać (zarzucić perf) komuś tchórzostwo
* * *[to:nt] 1. verb(to tease, or say unpleasant things to (a person) in a cruel way: The children at school taunted him for being dirty.) wyśmiewać się z, dręczyć2. noun(cruel, unpleasant remarks: He did not seem to notice their taunts.) urąganie, naigrywanie się- taunting- tauntingly
См. также в других словарях:
zarzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zarzucaćam, zarzucaća, zarzucaćają, zarzucaćany {{/stl 8}}– zarzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zarzucaćcę, zarzucaćci, zarzucaćrzuć, zarzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarzucić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zarzucać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zarzucić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zarzucićcę, zarzucićci, zarzucićrzuć, zarzucićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zarzucać — → zarzucić … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
